کتاب غرب چگونه غرب شد

این اثر دومین کتاب از مجموعه غرب شناسی این انتشارات است که با نقد ادعاهای غرب در مسیر پیشرفت و توسعه، عوامل اصلی دستاوردهای غرب را از زبان یک دانشمند غربی بیان می کند. هدف اصلی این اثر به چالش کشیدن یکی از باورهای رایج زمان حاضر درباره تاریخ و جغرافیای جهان است. باوری که تمدن اروپایی و به اصطلاح غرب، امتیازهای تاریخی منحصر به فردی از جنس خصلت های ویژه نژادی، فرهنگی، محیطی، ذهنی و روحی خاصی داشته که در طول تاریخ و تا زمان حاضر به آن نوعی برتری پایدار بر تمام جوامع دیگر بخشیده است. مؤلف معتقد است اروپای قبل از سال ۱۴۹۲ نه مزیت واقعی و بالقوه ای بر تمدن های دیگر داشت، نه سرعت بالاتری! و نه حتی واجد برخی ظرفیت های خاص برای توسعه آینده بوده است، و تمام استدلال‌هایی که امروزه برای نشان دادن وضعیت اروپا مطرح می‌شود از جمله بحث های: نژاد، ویژگی‌های محیط زیست، جمعیت‌شناختی، فناوری، سیاست، طبقه، خانواده و … فاقد پشتیبانی تجربی هستند. کتاب حاضر با نگاهی مستند و انتقادی، علل اصلی رشد و پیشرفت غرب را شرح می‌دهد. این کتاب در چهار محور عوامل موفقیت غرب در برخی از حوزه‌های مادی، اقتصادی و پیشرفت‌های تکنولوژی را بررسی و ادهاعای آن‌ها را نقد، بررسی و تحلیل می‌کند. درفصل اول کتاب، ماهیت و تاریخ اشاعه اروپا مداری به عنوان بدنه اصلی باور های رایج درباره اروپا بحث می شود. فصل دوم نظریه خیزش خودبنیاد اروپا را به عنوان هسته اصلی گفتمان مربوط به برتری اروپایی ها و معجزه آنها را مورد تحلیل قرار می دهد. در فصل سوم تاریخ جهان و جغرافیای تاریخی قبل از ۱۴۹۲ را بررسی می کند و سعی دارد نشان دهد که اروپا در آن زمان هیچ گونه برتری بر دیگر مناطق و تمدن ها نداشته است. در فصل چهارم بحث می کند که استعمارگری پس از ۱۴۹۲، فرایندی اصلی بود که به ترقی و مدرن شدن و توسعه یافتگی اروپا و بعدها امریکا منجر شده است و از طرف دیگر به توسعه نیافتگی آسیا؛ افریقا و امریکای لاتین انجامیده است. این مجموعه اثبات می کند اروپا تقدم و یا برتری تاریخی بر آنچه که امروز “جهان سوم” نام گرفته، ندارد.