کتاب رساله ای در باب خلاقیت درمانی

هم اکنون اعتقاد بر این است که خلاقیت مبنایی مهم برای تمامی تغییرات درونی و بیرونی است که آدمی آرزویش را دارد. این نگاه درحوزه خلاقیت فرآیندی تحولی را طی کرده است. رشد دانش شخصیت­شناسی در روان­شناسی و مطالعات گسترده درباره افراد خلاق و کمتر خلاق باعث گردید تا ویژگی­های شخصیتی خلاقیت به تدریج شناسایی و معلوم شود. مطالعات و پژوهش­ها نشان دادند که افراد خلاق از ویژگی­های متمایز و بی­همتایی برخوردارند که در نوع خود، آنان را از سایر افراد درمعنای عام جدا می­سازد. یادگیرنده بودن و بازبودن نسبت به تجربیات باعث شده تا آنان برای یادگیری­های جدید و کسب نکات تازه برای تغییرات مثبت آماده باشند. الگوی خلاقیت درمانی برپایه فرآیندهای بیان شده شکل گرفت. این الگو تلاش می­کند تا دورنمای نوین­تری را درحرکت آدمی به سوی شناخت خود و توانایی­های مرتبط با سلامت خود نشان دهد. مولف واقف است که اثرپیش رو خالی از اشکال نیست و راه طولانی در پیش است تا بتوان آن­ را به الگویی گسترده تبدیل ساخت. اما باور دارد که علاقمندان به این حوزه کم نخواهند بود و آنان به تکمیل و بسط آن همت خواهند گماشت. اثرپیش رو به معرفی اصول و مبانی الگوی خلاقیت درمانی درقالب چهار فصل پرداخته است. ازآن­جا که این اثر نخستین جلد الگوی خلاقیت درمانی بوده ضرورت داشت تا مبانی دانشی و پژوهشی آن به صورت مبسوط ارائه می­گردید. مولف تلاش خواهد کرد تا درمجلدات بعدی به معرفی فنون کاربردی این الگو بپردازد