حوزه تربیت هنری یکی از حوزه‌های اساسی و درعین حال مغفول در نظامهای آموزشی است. در گذشته، توجه به هنر در اکثر نظامهای آموزشی دنیا نوعی سهل‌انگاری در تربیت تفسیر میشد و از برنامه‌های درسی به دلیل عدم اهتمام کافی به آموزش دروس اساسی و پایه انتقاد میشد. اما امروزه، به جایگاه منحصر به فرد هنر در دستیابی جوامع بشری به رشد و توسعه در ابعاد علمی، اقتصادی، صنعتی، اجتماعی، اخلاقی و … از نو توجه شده است. اثر حاضر تلاش کوچکی است برای تبیین نسبت هنر و تعلیم وتربیت و در این میان، رابطه برنامه درسی با آموزش هنر را به تصویر می کشاند. این اثر آغازگر راهی گسترده برای پاسخ گویی به نیاز مبرم جامعه ایران در عرصه هنر و تعلیم و تربیت خواهد بود و توجه سیاست‌گذاران نظام آموزشی را به سوی حقیقت تربیت هنری و پیامدهای فراگیر آن در ارتقای جایگاه هنر در برنامه‌های درسی سوق خواهد داد.
سرآغاز
پیشگفتار
بخش اول: مبانی تربیتی
فصل اول: هنر و بازاندیشی مفهوم سواد
فصل دوم: هنر و بازاندیشی عملکردهای شناختی آن
فصل سوم: هنر و پرورش منش و عادات ممتاز فکری
فصل چهارم: هنر و تربیت چندفرهنگی
فصل پنجم: پیامدهای تربیت هنری/ منطق آموزش هنر
فصل ششم: هنر و کارکردهای ابزاری/ ثانوی
بخش دوم: مبانی روان‌شناختی
فصل هفتم: هنر و هوشهای چندگانه
فصل هشتم: مبانی روان‌شناختی آموزش هنر
فصل نهم: مراحل تحول زیباشناسی در کودکان و نوجوانان ایرانی
بخش سوم: رویکردها و الگوها
فصل دهم: رویکردهای تربیت هنری
فصل یازدهم: هنر و ساختار تلفیقی و تفکیکی
فصل دوازدهم: هنر و برنامه درسی تلفیقی: روایتی دیگر
بخش چهارم: برنامه درسی، آموزش و ارزشیابی هنر
فصل سیزدهم: برنامه درسی هنر و استانداردها در نگاه تطبیقی
فصل چهاردهم: روشهای آموزش هنر
فصل پانزدهم: ارزشیابی هنر
بخش پنجم: آموزش عمومی هنر، تجارب علمی و چشم‌انداز
فصل شانزدهم: برنامه درسی و آموزش هنر در نگاه جهانی
فصل هفدهم: تجارب نوآورانه
فصل هجدهم: طرح الگوی مطلوب برنامه درسی هنر برای دوره ابتدایی ایران
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.