پیش گفتار در یکی دو دهه گذشته جهان پیشرفته صنعتی با توجه به فراوانی و ارزانی نیروهای متخصص و دانشگاهی در کشورهای به‌اصطلاح کمتر توسعه‌یافته یا در حال توسعه اقداماتی که به فکر و طراحی نیاز جدی ندارند و غالباً روتین شده‌اند را به این کشورها و به‌ویژه کشورهای آسیایی برون‌سپاری کرده است. هر ساله تمرکز کشورهای پیشرفته صنعتی بر روی فکر و خلاقیت و به‌ویژه طراحی بیشتر و بیشتر می‌گردد. آن‌ها سعی می‌کنند همه نوع کارهایی که به‌طور خودکار و یا روال یافته می‌تواند انجام گیرد را به کشورهای آسیایی به‌ویژه چین و هند بسپارند و خودشان به کار مهم‌تر و ارزشمندتری بپردازند. واقعیت این است که هدف اصلی استعمار نو چیزی جز تعطیل کردن فکر ما نیست. این به معنای این نیست که مانع فکر کردن ما بشوند، بلکه منظور، گرفتن فرصت فکر کردن از ما است. در واقع فرصت پیدا نمی‌کنیم که خودمان به چگونگی رفع نیازهایمان فکر کنیم. این کار با فراهم ساختن و آماده کردن جواب مسئله خودمان و دسترسی سریع به آن توسط آن‌ها انجام می‌گیرد. رویکرد استعمار نو، فکر کردن به‌جای ماست.
تربیت انسان‌هایی که همواره محصولات آماده را مصرف کند و کاری می‌کند که به‌جای افتخار کردن به تولید، به مصرف کردن فخر بفروشد. حجم زیاد اطلاعات، کتاب‌ها، مقالات در دسترس عموم و به‌ویژه دسترسی راحت و آسان به اینترنت، به‌جای آن‌که ما را به فکر کردن و پیشرفت واقعی برساند، در واقع مصیبتی برای فکر کردن ما شده است. واقعیت دیگر آن است که متأسفانه دیده می‌شود برخی بی‌انظباطی‌ها در اتخاذ سیاست‌های علمی و صنعتی و یا به کار نبستن این سیاست‌ها، که بعضاً بسیار خوب نگارش شده‌اند، کشور ما را در بلاتکلیفی تصمیم‌گیری قرارداده است. ما نه مانند چین و هند و اندونزی، سهم مشخصی از ارائه خدمات، مونتاژ و یا سرهم کردن محصولات طراحی‌شده روز جهانی را داریم و نه مانند کشورهای صاحب دانش و فناوری، خود به طراحی به‌عنوان ابزار روز برتری در جهان مجهز می‌باشیم. اما واقعیت دیگری نیز چند سالی است در حال خودنمایی است. خوشبختانه برخی سیاست‌گذاری‌های کلان اخیر در کشور مانند سیاست‌های توسعه اقتصاد دانش‌بنیان و سیاست‌های اقتصاد مقاومتی می‌توانند سهم شایانی در بهبود این روند و خروج از بن‌بست تعیین تکلیف برای کشور به همراه داشته باشند.
تضمین تحقق این‌گونه سیاست‌ها مستلزم توجه فراگیر به تفکر خلاق در همه سطوح جامعه به‌عنوان خمیرمایه رشد و تحول در نظام‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور است. فصل اول این کتاب به مباحثی مرتبط با موضوع تفکر در کشورمان با زبان ساده و همگانی پرداخته است. خواندن این مطالب برای همه هم‌وطنان عزیزم خالی از لطف نیست. فصل دوم کتاب چند سؤال تأمل‌برانگیز را مطرح می‌کند تا زمینه‌هایی را برای ایجاد نهضت تفکر و خلاقیت در کشور فراهم سازد. در فصل سوم ما بیشتر و عمیق‌تر به مقوله تفکر می‌پردازیم و بنا داریم فکری برای آن بکنیم. در فصل چهارم موانعی که بر سر راه جاده تفکر وجود دارد و یا ممکن است ایجاد شود فهرست و تشریح شده‌اند. با شناخت این موانع به‌منظور تلاش برای مهار و شاید نابودی آن‌ها در خود و جامعه، راه را برای ترویج تفکر و نیز توجه جامعه به خلاقیت و طراحی هموار می‌کنیم. نهایتاً راهکار میان‌بری که می‌تواند ما را در عین وجود برخی مسائلی که با مباحث تفکر و طراحی در کشورمان داریم، در این دوره زمانه جزو کشورهای فعال در حوزه طراحی قرار دهد ارائه می‌گردد. پرداختن کامل به این راهکار خود یک کتاب جداگانه می‌طلبد که اگر عمری باشد انشاءا.. آن را به رشته تحریر درخواهم آورد. اما اگر می‌خواهید با سرنخ این راهکار آشنا شوید فصل پنجم یا فصل آخر این کتاب را حتماً به این منظور مطالعه نمایید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.