کتاب «اسکندرنامه» نوشته علیرضا ذکاوتی قراگزلو، بازسازی قدیمی ترین نسخه اسکندرنامه‌ی نقالی منسوب به منوچهرخان حکیم است.
در حال حاضر مخاطب اصلی داستان‌های عامیانه عده کمی از محققان هستند؛ اما در عین حال، همان قشرهایی که مخاطب رمان‌های پلیسی و داستان‌های حادثه‌ای است می تواند مخاطب این آثار باشد. به ویژه آن که در سال‌های اخیر بیان شده است که داستان‌های قدیم را بازنویسی کرده و به زبان مردم امروزی منتشر کنند.
داستان‌های قدیمی الی الخصوص عامیانه باید با نثر خودشان چاپ و منتشر شوند.
اگر هم بخواهیم آن کتاب‌ها را به سلیقه و فضای فرهنگی امروز نزدیک‌تر کنیم می توان، با حذف قسمت‌هایی یا با توضیح واژگان و تعبیرات آن قصه‌ها را برای نسل امروز خواندنی سازیم؛ نه این که چیزی بر آن‌ها بیفزاییم یا ساختار نثرش را تغییر دهیم؛ زیرا در این حالت خواننده با یک نوشته امروزی مواجه است نه با یک نثر کهن و اصیل. درحقیقت باید لباس قدیمی را سبک‌بارتر کرد نه این که بخواهیم آن را نونوار نماییم. قالب و محتوا حتما باید سازگار باشند. چنان که نمی شود مضامین شاهنامه را در عبارات شعر سبک هندی ریخت. پس هر گاه نثر کتاب را عوض کنیم، خواه ناخواه تا حد زیادی روح قصه نیز از میان می رود و خواننده یا شنونده به «جان کلام» نمی رسد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.