کتاب ترانه های عامه فارسی از ایران چه میدانم

ترانه اولین آهنگ و کلامی است که از بدو تولد در گوش انسان‌ها خوانده و زمزمه می‌شود؛ لالایی‌های مادر. 

هر کس با ترانه زبانِ مادری خویش را بازمی‌یابد و به مدد آن با گذشت زمان، محیطِ اطراف و زندگی واقعی‌ خود را درک می‌کند. این‌که انسان با ترانه به خواب می‌رود، با ترانه از خواب بیدار میشوند ، با ترانه راه رفتن و سخن گفتن می‌آموزد، با ترانه بازی می‌کند، می‌رقصد، شاد می‌شود، به سوگ می‌نشیند، عاشق می‌شود، کار می‌کند، می‌جنگد و… بیان‌کنندۀ پیوند ناگسستنی ترانه با انسان و زندگی‌ اوست. کتاب ترانه‌های عامۀ فارسی از مجموعه کتاب‌های “از ایران چه می‌دانم؟” در 4 فصل به ترانه‌سرایی در ایران، ویژگی‌های ترانه‌های عامۀ فارسی، جایگاه و انواع این ترانه‌ها از جمله ترانه‌های کودکان، ترانه‌های عاشقانه، ترانه‌های کار و پیشه، ترانه‌های شادی و سوگ و … پرداخته است