اقتصاد ساختارگرایی جدید بر این اساس است که ساختار یک اقتصاد نسبت به ساختار موجودی منابع خود درون زاست و توسعه اقتصادی پایدار تنها با تغییر در ساختار منابع و نوآوریهای تکنولوژیکی پیوسته اتفاق میافتد.
به همین منظور شرکتهای خصوصی فقط زمانی قادر هستند به صنایع سازگار با مزیت نسبی کشور وارد شوند که بازار بتواند قیمت نسبی عوامل تولید را به درستی منعکس کند و دولت نیز یک نقش فعال و تسهیل‌کننده در تحول ساختاری داشته باشد. بر این مبنا، سایر مسئله‌ها مانند سرمایه خارجی، توسعه انسانی، آزادسازی تجارت خارجی، سیاست مالی، سیاست نرخ سود و سیاست پولی مورد تحلیل قرار گرفته و به مقایسه با سایر تفکرات توسعه پرداخته است.
«اقتصاد ساختارگرایی جدید» که در این کتاب ارائه شده است، تلاشی برای معرفی سومین موج تفکر توسعه است. این رویکرد با توجه به درس‌های گرفته شده از موفقیت‌ها و شکست‌های رشد در دهه‌های گذشته، یک روش نئوکلاسیکی به منظور مطالعه عوامل تعیین‌کننده و پویایی‌های ساختار اقتصادی ارائه می‌دهد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.