انسان علاوه بر ضروريات و مختصات زيستي، نيازهاي روانشناختي و جنبه اجتماعي اش داراي يك نياز معنوي است و هيچ گاه بدون تحقق بعد معنوي‌‌اش انسان كاملي نيست بلكه يك انسان بالقوه است. از نظر من، نياز معنوي انسان، نياز او به فلسفه و عرفان است. بدين معنا كه فلسفه را جست و جوي راز هستي تلقي كنيم و عرفان را شناور شدن و غرق گشتن در اين راز. اين كتاب گفت و گويي است درباره نياز معنوي انسان.

شما از يك آدم كوچك‌تر از خودت هيچ‌گاه متنفر نمي‌شوي. هيچ فرد كوچك‌تر از خودت رشك تو را برنمي‌انگيزد. آنچه باعث رنجش تو مي‌شود رفتار ‹پنج› نيست! ‹چهار› بودن توست! چرا به ‹دو› نمي‌گويي مصيبت؟ چرا رفتارهاي ‹سه› تو را نمي‌آزارد؟

ما با سخنگویی در جمع، دفاع از خود، تصمیم‌‌گیری، صمیمیت، تغییر شغل، تنها ماندن، سالخورده‌گی، رانندگی، از دست دادن یک عزیز، پایان یک رابطه و... از آغاز می‌ترسیم. این کتاب به شما نگرش و ابزاری برای بهبود گسترش توانایی‌تان در برخورد با هر موقعیتی می‌دهد. شما از یک موقعیت درد، زمین‌گیری، افسردگی به یک موقعیت توانمندی، انرژی و هیجان منتقل می‌شوید.