اين کتاب سخنان مردي را بازگو مي‌کند که او را پدر ميمِ بدني مي‌دانند. دوکرو، در اين کتاب، ثروت و خوشبختي را به بازيگر ميم نويد نمي‌دهد. او از دل مي‌گويد و عشق به کار؛ حتي وقتي اجر زحماتش را نمي‌دهند و حقش را پايمال مي‌کنند، بازيگر هم‌چنان پايدار و استوار ادامه مي‌دهد، زيرا ميم با جان وي عجين شده ‌است و بايد همه‌ي سختي‌ها را به جان بخرد و بردبار باشد، چون هنرش را عاشقانه دوست دارد...

نتیجه‌ پژوهش‌های من درباره‌ی تسلط درونی بر مکانیسم آفرینش در این کتاب آمده‌ است. این پژوهش‌ها، سال‌ها پیش در روسیه آغاز شد. من شانزده سال با آن تئاتر همکاری داشتم و آموزه‌های استانیسلاوسکی، نمیرویچ دانچنکو، واختانگوف و سولرژیتسکی را دنبال کردم.

«کتاب‌شناسي تئاتر» شامل فهرست کتاب‌هايي است که در سال‌هاي 1375 تا نيمه‌ي سال 1384 در ارتباط با هنر تئاتر به طور اعم، در ايران منتشر شده‌اند. چنين کاري در تئاتر ايران زياد انجام نشده است. اين کتاب کمک بسيار خوبي به همه‌ي دست‌اندرکاران تئاتر کرده است.