کتاب ارتباطات بین الملل

برای ایجاد مرز مشخص میان روابط ‌بین‌الملل با ارتباطات بین‌الملل می‌توان گفت مهمترین ویژگی ارتباطات‌ ‌بین‌الملل مبحث اطلاع‌رسانی و تبادل اطلاعات میان افراد است به این معنی که در ارتباطات‌‌ بیشتر روی مبادله اطلاعات تأکید می‌شود.

روابط بین‌الملل که امروز به صورت یک رشته معتبر علمی درآمده و دارای تحقیقات و بررسی‌ها و نظریات فراوان است، سابقه‌ای به قدمت تشکیل دولت‌ها در روی کره زمین دارد. دولت‌ها از قدیم‌الایام روابط گوناگونی با یکدیگر داشته‌اند که مهمترین آنها تجارت و درگیری‌های نظامی بوده است. البته در دوران باستان و قرون قدیم ملت‌ها به مفهوم امروزی وجود نداشته‌اند و تنظیم کننده روابط بین‌الملل در واقع شاهان و امرا و نجبای مناطق مختلف بوده‌اند که مردم آن مناطق خواه ناخواه پیرو تصمیمات آنها بودند. اما در روزگار ما، ملت‌ها به صورت مهمترین واحدهای سیاسی جهان با یکدیگر روابط بیشمار و پیچیده‌ای دارند که عرصه تحقیقات روابط بین‌الملل است. باید توجه داشت که سازمان‌ها و نهادهای جهانی مانند سازمان ملل متحد از عرصه‌های مهم روابط بین‌الملل محسوب می‌شوند که گاه به صورت واحدهای سیاسی مستقل نمایان می‌شوند.

یکی از مهمترین تعاریف ارتباط تعریف چارلزکولی است. از نظر وی «ارتباط مکانیسمی است که جامعه از طریق آن سازماندهی می‌شود و به کمک آن امکان ایجاد توسعه‌ای روابط انسانی فراهم می‌گردد. وی برای این مکانیسم جنبه‌های دوگانه تأمل شده است. یک جنبه آن ارتباط فیزیکی یا مادی است که به حمل و نقل مربوط می‌شود که جنبه دیگر آن ارتباط روانی است که عامل واقعی سازماندهی اجتماعی به شمار می‌رود.

اگر بخواهیم تعاریف فوق را در مورد ارتباطات بین‌الملل به کار ببریم باید به جای جامعه ‌جهانی را قرار دهیم به این معنی که ارتباطات بین‌الملل عبارتست از: ارتباطات فیزیکی و روانی میان اعضای جامعه جهانی که از طریق آن توسعه روابط انسانی فراهم می‌شود. با این تعریف مسافرت افراد که به کشورهای خارجی انتشار روزنامه‌ها در سطح بین‌الملل خبرهای منتشر شده توسط خبرگزاری‌ها و مواردی از این قبیل اجرای ارتباطات بین‌الملل محسوب می‌شود.