چكيده :
اين كتاب آموزش دقيقترين روشهاي اندازهگيري فقر و توزيع درآمد در ايران است. در اين مطالعه برخلاف مطالعات ديگر براي ملاحظه تنوع در نياز خانوار، از منظر بعد خانوار و ملاحظه تركيب خانوار (خردسال، نوجوان و بزرگسال) از شاخص معادلسازي استفاده شده است. همينطور نظر به اينكه تفاوت قيمتها در استانهاي كشور قابل ملاحظه است، براي دقت در تعديل مخارج خانوار، از شاخصهاي منطقهاي “قيمت براي مصرف كننده” پس از تعديل لازم استفاده شده است. هدف ديگر اين اثر بررسي آثار سياست “تعديل اقتصادي” بر فقر و توزيع درآمد در ايران بوده است. بنابراين به طور طبيعي از دادههاي سالهاي اجراي اين سياست (1368ـ1373) استفاده شده است (چون عملاً از سال 1373 اين سياست كنار گذاشته شد).
اين مطالعه علاوه بر يافتههاي كاربردي به لحاظ نظري نيز در مطالعات فقر و نابرابري سهم دارد. در فصل هفتم روش جديدي براي تجزيه تغييرات فقر به دو اثر “رشد” و “بازتوزيع” پيشنهاد شده است. در فصل سوم، پس از نقد CPI به منزله شاخص تعديل دادههاي خام مخارج خانوار، شاخص جديدي به نام LCPI و همينطور شاخص معادلسازي سادهاي ارائه شده است. اين كتاب براي دانشجويان دورههاي كارشناسي، كارشناسي ارشد و دكتري رشتههاي اقتصاد، مديريت و علوم اجتماعي در گرايش رفاه، و ديگر محققان حوزه اقتصاد رفاه، قابل استفاده است. ضمناً به محققان اين حوزه پيشنهاد ميشود براي مطالعات كاربردي در اين حوزه از نرمافزار Stata استفاده كنند.
فهرست :
فصل اول: فقر و نابرابري اقتصادي: مروري بر ادبيات موضوع
فصل دوم: مرور اجمالي وضعيت اقتصاد ايران (در سالهاي 1368 تا 1373) و …
فصل سوم: رفاه خانوارها و عوامل تعديل
فصل چهارم: بررسي تحولات توزيع درآمد در برنامه اول توسعه (1368ـ1373)
فصل پنجم: اندازهگيري فقر در ايران
فصل ششم: نقشه فقر در ايران: تجزيه فقر، برحسب خصوصيات …
فصل هفتم: متدولوژي جديد تجزيه تغييرات فقر به دو اثر «رشد» و «توزيع مجدد»
فصل هشتم: خلاصه فصول، نتيجهگيري و توصيههاي سياستي
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.