کتاب انسانی کاملا منحصر به فرد

نزدیکان این بچه ها، مانند والدین، مربیان، هم سالان، و درمانگران، لازم است تلاش مضاعفی در جهت اعتمادسازی کرده و با آن ها روابطی بر اساس اعتماد ایجاد کنند. چیزی که از سال ها تجربه ام، و اغلب از دوستان با ارزشم که در طیف اتیسم هستند آموخته ام، این است که به جای تحت فشار قرار دادن و درخواست تغییر رفتار از فرد مبتلا به اتیسم، باید اول خودمان را تغییر دهیم. وقتی که ما تغییر کنیم، فرد اتیسم هم تغییر می کند.

بیشتر اوقات افراد نزدیک به فرد اتیسم، به جای تسکین، اضطراب و ترس او را افزایش می دهند. آن ها با تکرار این جمله که “تو باید تغییر کنی”، نادانسته این پیام را به او انتقال می دهند که: “تو درست متوجه نمی شوی. تو داری گند می زنی.” بنابراین، اعتماد به نفس او، و سرانجام احساس اعتماد او را نسبت به خود سرکوب می کنند. این بچه دیگر نمی تواند به افرادی که او را درک می کنند و حمایتش می کنند اعتماد کند؛ و نمی تواند باور کند که دنیا و محیط اطرافش جایی امن است. در نتیجه، اضطراب در او اوج می گیرد.