کتاب بهار برایم کاموا بیاور

رمانِ بهار برایم کاموا بیاور برای نخستین ‏بار در سالِ 1389 چاپ شد، نخستین رمانِ مریم حسینیان که نامزدِ جایزه‌ی بنیاد هوشنگِ گلشیری هم شد. این رمان نمونه‏ای برجسته از گونه‏ی است، «گوتیک» در ادبیات ایران است، رمانی که در قالبِ نامه نوشته شده و خبر از درونِ آشفته‌ی زنی می‌دهد در میانه‌ی فصلی سرد. رمان قصه‌ی زنی ا‌ست رمان‌نویس که همراهِ همسر و دو فرزندش از هیاهوی شهر خارج می‏شود و به منطقه‌ی دورافتاده‏ای می‌رود تا آرامشِ و فرصت بهتری داشته باشد برای نوشتن. ترکیبی از فضای مرددِ پُراضطراب و درونیاتِ متناقض یک زنِ هول‌زده، داستان را پیش می‌برد و احساس‌های چندگانه‌ای برای مخاطبِ خود می‌سازد. غافلگیری‌های متعدد و صحنه‌های تکان‌دهنده خواننده را جذب می‏کند و آماده‏اش می‏سازد تا به سپیدی برفِ مشکوکی چشم بدوزد که انگار نمی‌خواهد آب شود.