رسانه ها به آدمی می گویند که کیست به او هویت می بخشند؛ به او می گویند که می خواهد چگونه باشد به او انگیزه می دهند؛ راه رسیدن به این هویت را به او نشان می دهند شیوۀ کار را به او یاد میدهند به او نشان می دهند که حتی اگر از چنین هویتی محروم باشد چگونه وانمود کند که دارای آن است راه گریز را نشانش می دهند.
وجود فاصله میان هویت و انگیزه، به ابداع شیوۀ کار یا راه گریز منجر می شود. این شاید فرمول اساسی روان‌شناسی رسانه های گروهی امروزی باشد، اما فرمولی نیست که با رشد انسان هماهنگی داشته باشد. بلکه فرمول جهانی غیرواقعی است که رسانه های گروهی ساخته اند و آن را دوام و بقا می بخشند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.