کتاب درآمدی کوتاه بر آرمان شهرگرایی

معرفی کتاب درآمدی کوتاه بر آرمان شهرگرایی

هرگز نمیفهمیم اولین دفعه که کسی در رؤیای زندگی بهتر بود چه زمانی بود ، ولی چشم‌اندازهایی معطوف به جامعه‌ای بهتر در  اولین اسنادی که اکنون در دست ما است، ازجمله لوحه‌های گلی سومری مربوط به ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد، دیده می‌شود. اولین آرمان‌شهرها مانند رؤیا بودند؛ از مهار انسان بیرون و مخلوقِ طبیعت یا ارادۀ خدایان. ولی نقطۀ عطف در سنت آرمان‌ شهرنویسیبدون شک انتشار کتاب یوتوپیا اثر تامس مور است؛ اثری که مور در آن شعری در باب نا کجا آباد مطلوب خود سرود.

همه ی آرمان‌شهرها، چه نسخه‌های تاریخی و چه نوشته‌های مدرن، پرسشی واحد را پیش می‌کشند: آیا زندگی فعلی بهبود پیدا کردنی است؟ و البته که جواب آنها مثبت است. آرمان‌ شهر نویسان زندگی فعلی را با زندگی آرمانی مقایسه می‌کنند و با اشاره به آنچه در زندگی کنونی بر سر جای خود نیست، پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت طرح میکنند. آرمان‌ شهرگرایی نوعی رؤیاپردازی اجتماعی است، و انسان‌ها را برمی‌انگیزد تا با در پیش گرفتن انواع عمل آرمان‌شهرگرایانه به دگرگونیِ واقعی، و نه خیالی، زندگی روزمره بپردازند. مردمی که به اجتماع‌های ارادیِ الهام‌گرفته از آرمان‌شهرها می‌پیوندند انتخاب کرده‌اند که با زندگی خود آزمایشی انجام دهند. آنان زیستن در کنار هم را انتخاب می‌کنند تا ارزش‌های مشترکشان را تقویت کنند یا به اهدافی که مشترکاً پذیرفته‌اند دست پیدا کنند .ولی شگفت اینکه آرمان‌ شهرگرایانی که به قدرت سیاسی رسیده‌اند عموماً ویران‌شهر ساخته‌اند، و این سبب شده که سنت ویران‌ شهرنویسی نیز به‌نوبه ی خود انعکاسی وسیع در ادبیات داشته باشد.