کتاب زندگی نامه خودنوشت مارتین لوتر کینگ
برشی از کتاب
والدینم همیشه به من می گفتند نباید از سفیدپوستان متنفر باشم… حال این پرسش برای من پیش آمد که چگونه می توانم کسانی را دوست داشته باشم که از من متنفر بودند. قبل از خواندن گاندی، تقریباً به این نتیجه رسیده بودم که اخلاق مسیحی تنها در حوزه ارتباط فردی تاثیر دارد. احساس می کردم فلسفه «گونه دیگرت را جلو بیاور» و «دشمنانت را دوست بدار» تنها وقتی افراد در منازعه با افراد دیگرند معتبر است. به نظر می رسید وقتی گروه های نژادی یا ملت ها در منازعه‌اند، رویکرد واقع‌بینانه‌تری اضطراری است. ولی پس از خواندن گاندی فهمیدم چقدر اشتباه می کردم.
معمولاً کسی که دادگاه را با حکم محکومیت ترک می کند قیافه‌ای جدی و گرفته دارد، اما من میخندم. می دانستم که مجرمی محکوم‌شده هستم، اما به جُرم خود افتخار می کردم… جُرم من تلاش برای متقاعد کردن ملتم بود به اینکه همکاری نکردن با شر همان قدر یک وظیفه اخلاقی است که همکاری کردن با خیر. باید به عدم خشونت وفادار بمانیم. من از همه کسانی که در صف راهپیمایان هستند می خواهم اگر نمی توانید بدون خشونت بمانید، از صف خارج شوید. اگر بدون انتقام نمی توانید کتک بخورید، وارد صف ما نشوید. ما زندان‌روهای کهنه‌کاریم و برای ما سلول های زندان سیاه‌چال‌های شرم نیستند که بهشت های آزادی و احترام انسانی اند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.