کتاب سال اول زندگی و بقیه عمر حرکت تحول و تغییر روان درمانگرانه 1404

زبانمان ما را به تمایز میان بدن و “من” تشویق می‌کند. ما کلمه واحدی نداریم که امکان گفتن “بدن- من” را بدهد. ممکن است بگوییم “بدن من” که درست همان‌گونه است که می‌گوییم “ماشین من” و این‌گونه معنی می‌دهد که بدن فرد دارایی اوست اما به یقین خود او نیست. اکنون مدتی‌ست که گشتالت‌درمانگران و تحلیلگران معاصر، بدن ذهن را به‌عنوان واحد یکپارچه‌ای می‌دانند که قبلاً به روان و تن مجزا شده بود. دو نویسنده و متخصص بالینی، رشته‌هایی را به هم پیوند زده‌اند که ما می‌دانستیم به هم تعلق دارند اما پیش از این تلفیق، این معنا را نداشتند. در این راستا هر فصل کتاب حاضر به شرح سازه‌های نظری و موردپژوهی‌هایی می‌پردازد که با استفاده از “زبان حرکت بدنی”، فهم فرهنگ غیرکلامی و کاربست سودمند آن در روابط والد- نوزاد، کودک و نوجوان و نیز کار با زوج‌ها و بزرگسالان به تنهایی را میسر می‌سازد. این کتاب به ما نشان می‌دهد که چگونه الگوهای حرکتی بدنی، پایه بنیادی‌ترین عناصر سازمان‌دهی روان‌شناختی را شکل می‌دهد. این کتاب حاصل همکاری دو نویسنده است، یکی گشتالت‌درمانگر و دیگری روان‌تحلیلگر که دو سنّت متفاوت روان‌درمانگری را به هم آمیخته‌اند و درک مشترک و مهمی را پدید آورده‌اند.
دکتر رولا فرانک بنیان‌گذار و مدیر مرکز مطالعات تنی و مدرس انجمن روان‌درمانی گشتالت و مؤسسه گشتالت‌درمانی نیویورک است. او نویسنده مقاله‌ها و فصولی در نشریه‌های گوناگون است. کتاب او با عنوان “جسم آگاهی: یک رویکرد تنی و تحولی به روان‌درمانی” به چهار زبان ترجمه شده است.
دکتر فرانسیس لابیر، روان‌تحلیلگر یک مؤسسه خصوصی در نیویورک و مدیر مرکز پرورشگاه تحقیقاتی والد- نوزاد/ نوپایان در دانشگاه پیس و هیئت علمی مرکز مطالعات روان‌درمانی روان‌تحلیلگرانه است. کتاب او با عنوان “درباره حرکت کردن و به حرکت درآمدن: رفتار غیرکلامی در تمرین بالینی” و مقاله‌هایش، کاربست منحصر به فرد او ازحرکت در مطالعات روان‌درمانی را نمایان می‌سازد.