کتاب صد روز

برشی از کتاب: در حالی که روبه رویش نشسته ام و بیرون خانه برف شروع به باریدن کرده است، برفی که روزها همه منتظرش بودند و حالا دانه های سبکش در لحظه های آغازین بعداز ظهر می نشیند روی دشت های سبزی که رنگ شان به قهوه ای می زند . از خودم سوال میکنم مردی که در هم شکسته باشد این ش کلی است نمی توان دقیقا گفت کجایش شکسته به هر حال ستون فقراتش نشکسته. شق و رق نشسته کلماتش را هم با دقت و بدون شتاب زدگی انتخاب می کند بگویی نگویی احساس می کنی بی خیال است. فقط جوری که فنجان قهوه را به دهانش نزدیک می کند آهسته آهسته تر از آهسته با وسواس زیاد می تواند علامت آشوب درونی اش باشد. شاید از این وحشت دارد که اگر قطره ای از فنجان بیرون بریزد همان ی ک قطره مم کن است تعادلش را به هم بزند..