کتاب لبخند باشکوه آقای گیل

من یه گیلم. من غرور خودمو به این مفتی مُچاله نمی‌کنم… یه بار غرور من شکست. میدونی کِی؟ نبودی! روزی که فرش‌ها رو لوله کرده بودن و مجسمه‌ها رو می‌آوردن پایین. وقتی سمسار اومد و با چند تا عمله می‌خواست کاشی‌ها و مرمرهای بیرونی عمارتِ منو بکَنه، قوهای استخر اومده بودن زیر درخت شاه‌بلوط. و غریبانه من توی مه نگاه می‌کردم و دلم از حال رفت و نشستم.