کتاب محاکمه سقراط

این محاکمه را ما از شهادت دو مرید هم عصر سقراط می شناسیم: افلاطون و گزنفون، که او هم یک «دفاعیه»ی سقراط نوشته است، و به قدر کفایت متفاوت با نوشته ی افلاطون. این تفاوت بیشتر به دلیل برتری ارزش های ادبی اش است تا ارزش های تاریخی اش. سه گفت و گویی که در اینجا گرد آمده، سه نوشته ای هستند که با فایدون به آخرین روزهای سقراط اختصاص پیدا کرده اند. محاکمه و محکومیتی که در پی آمد و مرگ اش را رقم زد و یک ماه بعد با نوشیدن جام زهر به انجام رسید. سقراط دفاعیه یا آپولوژی را در برابر قاضی هایش بیان می کند. افلاطون با احترام به شکل این سخنرانی و با احترام گذاشتن به محتوای محتمل آن، آن را با نوعی ستایش واقعی نسبت به استادش نوشته است. اوتیفرون کمی بعد از آپولوژی نوشته شد، آن هم با هدف به تصویر درآوردن تقوای واقعی و عمیق سقراط و بیهودگی تهمت هایی که بر ضد او ابراز شده بود، سر آخر، کریتون است که این تصویر فیلسوف را با نشان دادن احترام او به قوانین شهری که خود شاهد به وجود آمدن آن بود- یعنی شهر آتن- کامل می کند.