کتاب نظریه های روابط بین الملل اثر محمد ستوده 1404

با رشد فزاینده روابط میان دولت‌ها و تعاملات بین‌المللی در قرن بیستم، مطالعه علمی روابط بین‌الملل مورد توجه پژوهش‌گران و صاحب‌نظران بین‌المللی قرار گرفت. نظریه لیبرالیسم متعاقب جنگ جهانی اول ۱۹۱۹- ۱۹۱۴ و نظریه رئالیسم پس از جنگ جهانی دوم ۱۹۴۵-۱۹۳۹ در مطالعات بین‌المللی اهمیت یافت اما با گذشت زمان و تحولات شتابان بین‌المـللی نظریه‌هـای متعدد دیگری ظهـور یافت و نظریه‌هـای جریان اصلی یعنی لیبرالیسم و رئالیسم مورد نقد واقـع شد. با تقویت جـریان نقد و ادبیات فرانظریه زمینه برای طرح دیدگاه‌های رقیب بیش از گذشته فراهم گردید. اهمیت یافتن دین و بویژه اسلام سیاسی در اواخر قرن بیستـم بیان دیدگاه‌های اسلام را به عنوان نظریه رقیب و جدید مضاعف نمود. در این کتاب ضمن نقـد وبررسـی نظریه‌های اصـلی روابط بین‌المـلل، دیدگاه‌هـای اسـلام جهت زمینه‌سـازی تدویـن نظـریه اسـلام در قالب مبانی ومنابع، ساختـار، کارگـزاران، اهـداف و غایـت روابـط بین‌المـلل بیان می‌گردد.