کتاب همه دروغ می گویند

کتاب «همه دروغ می‌گویند»، نوشتۀ ست استیونز دیویدویتس، از مجموعۀ خرد و حکمت زندگی، به همت نشر گمان به چاپ رسیده است. همه دروغ می‌گویند، آدم‌ها می‌گویند در تماس خواهیم بود و دیگر خبری از آن‌ها نمی‌شود. می‌گویند از دست تو ناراحت نیستند، ولی هستند. می‌گویند دوستت دارند، درحالی‌که ندارند. مردم به دوستانشان دروغ می‌گویند؛ به رئیس‌ها دروغ می‌گویند؛ به پدر و مادرها دروغ می‌گویند؛ به دکترها دروغ می‌گویند؛ به همسرها دروغ می‌گویند؛ حتی به خودشان هم دروغ می‌گویند. مردم دروغ می‌گویند تا چهرۀ بهتری از خود به نمایش بگذارند.

اما ممکن است اطلاعاتی را که از آن خجالت می‌کشند، در اختیار گوگل بگذارند -اطلاعات زناشویی، مشکلات روانی، کمبود اعتمادبه‌نفس و دشمنی با سیاه‌پوستان. ارزش جست‌وجوهای گوگل در حجم بالای آن‌ها نیست، بلکه در صداقتی ا‌ست که مردم در جست‌وجوها نشان می‌دهند.

حالا می‌توانیم از میان خروارها دادۀ صادقانه، به پاسخ سؤالاتی برسیم که بشر در طول تاریخ عمدتاً پاسخ آن‌ها را به دروغ داده است.

افکار انسان گزاره‌هایی پیچیده‌اند؛ برخلاف تندخوانیِ وودی آلن از جنگ و صلح، نمی‌توانیم کل ماجرا را در جمله‌ای خلاصه کنیم و بگوییم داستان دربارۀ چندتا روس بود!

تحلیل گزاره‌های ذهن بشر، با تمام عظمتِ چند بعدی درهم پیچیده‌شان، برای دانشمندان کار دشواری است. مسلماً وقتی مردم سفرۀ دلشان را باز می‌کنند، به غنای جریان خودآگاه‌شان پی می‌بریم، اما تک‌گویی‌های هر فرد، مجموعه داده‌های ایده‌آلی برای آزمونِ فرضیه‌های ما نیستند. از سوی دیگر، با تمرکز بر مقادیری که به‌سادگی کمی می‌شوند -مانند زمان عکس‌العمل و افراد به کلمات یا واکنش پوستشان به تصاویر- می‌توانیم تحلیل‌های آماری انجام دهیم، اما درواقع بافت پیچیدۀ ادراک آدمی را در هم ریخته و به یک عدد تقلیل داده‌ایم. حتی ماهرانه‌‌ترین روش‌های تصویربرداریِ عصبی هم فقط می‌توانند چگونگیِ گسترش فکر را در یک فضای سه‌بعدی نشان دهند و چیزی دربارۀ اجزای تشکیل‌دهندۀ آن به ما نمی‌گویند.

کتاب حاضر روشی کاملاً نوین برای مطالعۀ ذهن بشر پیشنهاد می‌دهد. کلان‌داده‌های منتج از جست‌وجوهای اینترنتی و دیگر منابع آنلاین، شاید افکارنما نباشد، اما ست استیونز دیویدویتس نشان می‌‌‌دهد این منابع داده چشم‌اندازی بدیع از ذهن و روان انسان به دست می‌دهد.