اگر همه چیز را در جهان بتوان منبع تجربه زیبایی شناختی قلمداد کرد بنابراین هنر دیگر جایگاه ممتازی ندارد . در عوض هنر میان سوژه و جهان قرار میگیرد و هر گفتمان زیبایی شناسانه ای که برای توجیه هنر به کار می رود ضرورتا باید در خدمت تضعیف آن هم باشد .
بوریس گرویس در جستارهای این کتاب به دنبال گریز از تلقی های زیبایی شناسانه و جامعه شناسانه تثبیت شده درباره هنر است که همواره موضع تماشاگر و مصرف کننده را میگیرد در عوض چطور است هنر را از موضع تولید کننده ببینیم ، تولید کننده ای که سوال نمیکند هنر شبیه چیست یا منشا آن کجاست، بلکه می پرسد چرا هنر در درجه اول وجود دارد
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.