کتاب وام برای ویرانی

گزارش های منطقه ای از اجرای برنامه های مالی صندوق بین المللی پول

وعده‌هایی که برنامه‌‌های شوک درمانی به مردم اتحاد جماهیر شوروی می داد، مانند شوخی مرگبار بود. سازمان صندوق بین‌المللی پول در ۱۹۹۲ پیش بینی کرد که اجرای سیستم سرمایه داری در کشور پس از مدت بسیار کوتاهی رفاه شگرفی را برای جامعه به ارمغان آورد  که کشور‌ هیچگاه مشابه آن را به خود ندیده بود. اما در عوض، این برنامه‌ ها برای طبقه کارگر بدبختی به همرا داشت و هم چنین صعود بخش بسیار کوچک تازه ثروتمند شده در جامعه را که دست یابی به سرمایه‌ های بین المللی برای شان آسان تر گردید، در برداشت. به همین دلیل آن‌چنان نابرابری و عدم تساوی در بین اقشار مختلف جامعه افزایش یافت که ملت روسیه حتی در تاریک‌ترین دوران تزار‌های روسیه هم به خود ندیده بود. اما این را که دولت آمریکا و صندوق بین‌المللی پول تا چه حد به دموکراتیزه کردن کشور علاقه داشتند، می‌توان در ۱۹۹۳ مشاهده نمود؛ هنگامی که یلتسین قصد داشت پس از مدت کوتاهی قانون اساسی پیشنهادی خود را به اجرا درآورد. پس از این که طرح پیشنهادی وی در پارلمان رد شد، یلتسین به‌وسیله تانک ساختمان پارلمان را به آتش بست.  طبق گزارشات دولت، در حمام خونی که بر اثر این تهاجم به‌ راه افتاد، ۱۸۷ نفر کشته و 437 نفر زخمی شدند و…