«آسيبهاي ساختاري» تأثيرگذارترين و مهمترين آسيبهاي موجود در زمينه پژوهشهاي مديريت اسلامي ميباشند. براي توسعه دانش و پژوهش در حوزه مديريت اسلامي بايستي به ساختارهاي موجود در زمينه مديريت اسلامي توجه داشت و سعي برآن داشت تا اين ساختارها متحول شده و بهبود يابند. آسيبهاي سياستگذار، روش شناختي، فرهنگي، انساني و انگيزشي به ترتيب در اولويتهاي بعد جاي ميگيرند. در ادامه، نتايج اولويتبندي راهكارها نشان ميدهد كه تدوين نقشه راهبردي پژوهش در مديريت اسلامي، افزايش مشاركت حوزه و دانشگاه در پژوهشهاي مديريت اسلامي، توسعه انجمنها و پژوهشكدههاي مديريت اسلامي و تدوين كتابهاي روششناسي و روشتحقيق در مديريت اسلامي بيش از %60 درصد انواع آسيبها را پوشش ميدهند كه چنانچه دستاندركاران مديريت اسلامي بر اجرايي كردن اين چهار راهكار تمركز نمايند ميتوان انتظار داشت كه بخش زيادي از آسيبهاي موجود در پژوهشهاي مديريت اسلامي رفع شوند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.