کتاب چرا جنگ نامه نگاری آلبرت آینشتاین و زیگموند فروید

آینشتاین در جایگاه دانشمند علوم طبیعی در تلاش برای پیدا کردن راه‌حل عملی پیشگیری از وقوع جنگ است. او که به استدلال قیاسی دقیق کوشیده است ، نه‌تنها امید دارد که با نظریه‌پردازی و طرح استدلال‌های استوارِ علمی بتوان شوق انسان‌ها به شرکت در جنگ را ضعیف کرد، بلکه کماکان امیدوار است  بتواند روزی علاقه به تخریب را در درون انسان‌ها به کل از بین بُرد. او اعتقاد دارد که «ملت‌ها با هدف‌های نادرست تربیت شده‌اند. در کتاب‌های درسی به جنگ ارج می‌نهند و وحشت و خرابی‌های آن را نادیده می‌گیرند و از این طریق کینه‌توزی را به کودکان تلقین می‌کنند. من اما می‌خواهم آشتی بیاموزم نه نفرت، عشق بیاموزم نه جنگ». آینشتاین نامه‌ی خود به فروید را با این پرسش آغاز می‌کند: «آیا در مقابل فاجعه‌ی شوم جنگ، راه نجاتی برای بشر وجود دارد؟»
فروید برخلاف آینشتاین به‌کارگیری خِرد و استدلال منطقی را راه مناسبی برای هدایت رشد روان انسان‌ها در جهت مقابله با جنگ نمی‌داند.