کتاب گریزی از شکست نیست

والت ویتمن شاعر پرآوزه آمریکایی ، در شعر آواز خودم میگوید “زنده باد هر آنکه ناکام مانده” او در این فراز با زیرکی نشان می دهد که ناکامی نه یک رخداد گذرا، بلکه وضعیت مستدام زندگی های ماست. با این حساب شکست نه مقدمه پیروزی ، که مقدمه ای است برای شکستی دگیر ، فرهنگ بشری همواره ناکامی و شکست را بیراهه ای می دانسته در حاشیه جاده اصلی موفقیت و کامیابی، اما جو موران در این کتاب ناکامب را وضعیتی اصیل می داند  ما به بصیرتی فرا می خواند که ساموئل بکت سرلوحه زندگی اش قرار داده بود : در جوانی ناامید شو و پش سرت را نگاه نکن .موران با نگاهی تیزبین تصور ما  از اسوه های موفقیت و کامیابی را واژگون می کند و نشان می دهد که چگونگی سرگذشت آنها نیز از شکست آغاز شد و به شکست انجامید . او ادبیات و فلسفه و روان شناسی را به هم می آمیزد تا نیروی تسلی دهنده و امیدبخشی را آشکار کند که در پس ناکام ماندن نهفته است . به تعبیر موران، کلام تسلی بخش هم آراممان می کند و هم سر ذوقمان می آورد، پس ای هم قطاران ناکام ، به پیش!