درباره کتاب:
زبانمان ما را به تمایز میان بدن و “من” تشویق می‌کند. ما کلمۀ واحدی نداریم که امکان گفتن “بدن- من” را بدهد. ممکن است بگوییم “بدن من” که درست همان‌گونه است که می‌گوییم “ماشین من” و این‌گونه معنی می‌دهد که بدن فرد دارایی اوست اما به یقین خود او نیست. اکنون مدتی‌ست که گشتالت‌درمانگران و تحلیلگران معاصر، بدن ذهن را به‌عنوان واحد یکپارچه‌ای می‌دانند که قبلاً به روان و تن مجزا شده بود. دو نویسنده و متخصص بالینی، رشته‌هایی را به هم پیوند زده‌اند که ما می‌دانستیم به هم تعلق دارند اما پیش از این تلفیق، این معنا را نداشتند. در این راستا هر فصل کتاب حاضر به شرح سازه‌های نظری و موردپژوهی‌هایی می‌پردازد که با استفاده از “زبان حرکت بدنی”، فهم فرهنگ غیرکلامی و کاربست سودمند آن در روابط والد- نوزاد، کودک و نوجوان و نیز کار با زوج‌ها و بزرگسالان به تنهایی را میسر می‌سازد. این کتاب به ما نشان می‌دهد که چگونه الگوهای حرکتی بدنی، پایۀ بنیادی‌ترین عناصر سازمان‌دهی روان‌شناختی را شکل می‌دهد. این کتاب حاصل همکاری دو نویسنده است، یکی گشتالت‌درمانگر و دیگری روان‌تحلیلگر که دو سنّت متفاوت روان‌درمانگری را به هم آمیخته‌اند و درک مشترک و مهمی را پدید آورده‌اند. دکتر رولا فرانک بنیان‌گذار و مدیر مرکز مطالعات تنی و مدرس انجمن روان‌درمانی گشتالت و مؤسسۀ گشتالت‌درمانی نیویورک است. او نویسندۀ مقاله‌ها و فصولی در نشریه‌های گوناگون است. کتاب او با عنوان “جسم آگاهی: یک رویکرد تنی و تحولی به روان‌درمانی” به چهار زبان ترجمه شده است. دکتر فرانسیس لابیر، روان‌تحلیلگر یک مؤسسۀ خصوصی در نیویورک و مدیر مرکز پرورشگاه تحقیقاتی والد- نوزاد/ نوپایان در دانشگاه پیس و هیئت علمی مرکز مطالعات روان‌درمانی روان‌تحلیلگرانه است. کتاب او با عنوان “دربارۀ حرکت کردن و به حرکت درآمدن: رفتار غیرکلامی در تمرین بالینی” و مقاله‌هایش، کاربست منحصر به فرد او ازحرکت در مطالعات روان‌درمانی را نمایان می‌سازد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.