«امپراتور جونز» در بين آثار اونيل نقطه‌ي عطف به‌شمار مي‌آيد. اين نمايش‌نامه که کم‌تر به ديالوگ و بيش‌تر براي تکميل زبان نمايشي به تأثيرات صحنه و صدا متکي است، کليدي بود که اونيل براي گشودن در همه‌ي گنجينه‌هاي تئاتر مدرن خود پيدا کرد.