کتاب بازی سفید اثر یون فوسه 1404

مردی تنها بدون هیچ همراه و مقصدی بازی سفید بی‌هدفی را آغاز می‌کند و با اتومبیل به دل جنگلی ناشناخته می‌راند و ماشینش در گل‌ولای گیر می‌افتد. نه خانه‌ای در آن اطراف است و نه نشانی از انسان. در کناره‌ی راه مسیری باریک به دل جنگل فرومی‌رود و او با تردید به آن پا می‌گذارد… و کمی بعد نوری مقابل چشمانش پدیدار می‌شود، پیکری انسان‌نما ساخته از روشنایی ناب. آن پیکر سپید به‌آرامی به او نزدیک می‌شود، لمسش می‌کند و بی‌هیچ کلام و ردپایی ناپدید می‌گردد. و صداهایی در ژرفای جنگل… گویی آنجا کسانی هستند… چه بود آن؟ رؤیایی زودگذر؟ نشانه‌ای آسمانی؟ یا بازتابی از چیزی ژرف از درون خود او؟ اما آیا آن تصاویر واقعی‌اند یا سایه‌هایی هستند از نور؟ آیا آن صداها می‌توانند راهی برای رهایی او از آن برزخ جنگلی باشند؟ بازی سفید، با زبانی که چون مهی سبُک میان روشنی و ابهام شناور است، خواننده را آرام‌آرام به ژرفای فضایی شاعرانه و پررمزوراز فرومی‌برد. جهانی که در آن هر پژواکی از ناپیدا و هر سکوت آستانه‌ای است به ناشناخته‌های درون. سبک نوشتاری یون فوسه، نویسنده‌ی برجسته‌ی نروژی و برنده‌ی نوبل ادبیات ۲۰۲۳، چون موسیقیِ خاموشی است که در آن واژه‌ها تکرار می‌شوند، نه برای تأکید که برای آشکارکردن آن‌چه تنها در تکرار پدیدار می‌گردد. یون فوسه با ریتمی کُند و مراقبه‌گون و سکوت‌هایی پرطنین تجربه‌ای کم‌نظیر از ادبیات معاصر اسکاندیناوی می‌افریند، تجربه‌ای که با لطافتی رازآلود به‌تمامی در بازی سفید جلوگر شده است.