کتاب رود خانه ای در میان

درباره کتاب رود خانه ای در میان :

این کتاب خواننده خود را به سفری از ماتریکس استعماری به دنیای واقعی می برد و به ما نشان می دهد که زندگی با تمام پیچیدگی اش از الگو ساده استعمار باز پس گرفته شده است . رمانی با قدرتی انکار ناپذیر .

ایمان نیازمند خلوص و تطهیر است . باید بدی ها و ابهام ها از آن زدوده شود . حقیقت باید با سنت های مردم در آمیخته شود . سنت مردم را نمی توان یک شبه کنار گذاشت . اگر اگر چنان شود ، همه چیز متلاشی خواهد شد . ریشه ای برای قبیله در سنت های مردم جا دارد ، سنت هایی که به گذشته و به آغاز به وجود آمدن حیات قبیله تعلق دارند. وقتی باور و آیینی نتواند زیبایی ها و حقیقت موجود در زندگی مردم قبیله را ببیند و بشناسد و اگر  قادر نباشد روش زندگی مردم را آن گونه که انتخاب کرده اند به رسمیت بشناسد ، آن باور راضی کننده و ثمر بخش نیست ، منبع زندگی نیست ، منشاء حیات نیست و تجربه کارسازی برای ادامه حیات و زندگی محسوب نمی شود چنین باور و اعتقادی تحمیلی است و پایه های زندگی مردم قبیله را لرزان و انسان را فلج می کند.

بریده ای از کتاب رود خانه ای در میان :

همه چیز از مدت ها پیش آغاز شد . در آن زمان مردی روی  بلندی ماکویو ظاهر شد ،صدای خود را بلند کرد و دعوی رهبری و سیادت ماکویو را کرد . به ادعای اوگیکویو و مومبی در راه رفتن به موکو راوه  وا گاتانگا ‌، همراه با مورونگو در آنجا اتراق کرده اند و حق توطن و مالکیت از آن ساکنان ماکویو است . همه ساکنان آن منطقه این ادعا را بر نتافتند . عده ای معتقد بودند که گیکویو و مومبی در جنوب کامنو بر یک بلندی توقف کرده اند .  به اعتقاد آن ها ، مورونگو به آن ها گفته بود : من مالک این سرزمینم و آن را به زنان و مردان این منطقه می بخشم . در این منطقه بمانید ، زندگی کنید ، حکومت کنید و خوشبختی خود را بنا نهید ….