کتاب پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی 1404

پیرمرد و دریا با عنوان اصلی The Old Man and the Sea رمان کوتاهی از ارنست همینگوی، نویسنده‌ی پرآوازه‌ی آمریکایی است. در معرفی پیرمرد و دریا باید تعارف را کنار گذاشت و آن را یکی از بهترین رمان‌ها از یکی از بهترین نویسندگان تاریخ ادبیات جهان توصیف کرد. داستان پیرمرد و دریا از ‌جایی شروع می‌شود که سانتیاگو، پیرمرد ماهی‌گیر، پس از ۸۴ روز ناکامی در صید ماهی، تنها و بی‌همراه به دریا می‌زند. سفر پرمخاطره‌ی او برای غلبه بر این ناکامی جان‌فرسا، شالوده‌ی رمان پیرمرد و دریا است. این رمان را مهدی افشار به فارسی برگردانده و نشر به‌سخن به انتشارش رسانده است.

درباره کتاب پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی

کتاب پیرمرد و دریا، داستانی از ارنست همینگوی نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبی است. نوبلی که مهم‌ترین عامل اعطایش به همینگوی همین رمان است. همینگوی عشقی توقف‌ناپذیر به سیر در طبیعت و ماجراجویی در آن داشت، مدت‌ها در فکر نوشتن داستانی با محوریت دریا بود. او رمان کوتاه پیرمرد و دریا را در سال ۱۹۵۱، زمانی‌ که در کوبا می‌زیست نوشت. یکم سپتامبر سال ۱۹۵۲، یکی از تاریخی‌ترین روزها برای ادبیات جهان بود. روزی که پیرمرد و دریا در مجله‌ی لایف به انتشار رسید و تنها ۴۸ ساعت زمان می‌خواست تا بیش از ۵ میلیون نسخه از آن به فروش برسد. این آغاز ماجراجویی پیرمرد و دریا بود که کمی بعد توسط نشر اسکریبنرز منتشر شد. در سال ۱۹۵۳، این رمان به بیش از نه زبان دنیا، برگردانده شده بود.

بر رمان پیرمرد و دریا شرح و تفسیر بسیاری نوشته شده است. منتقدان ادبی و پژوهشگران حوزه‌‌ی فلسفه و روانکاوی برداشت‌ها و تفسیرهای متفاوتی از این اثر داشته‌اند؛ اما فارغ از همه‌ی این تفاسیر، رمان پیرمرد و دریا یکی از مهم‌ترین کتاب‌های تاریخ ادبیات است و بسیاری از منتقدان، ادبیات آمریکا را به‌سبب وجود آثاری مثل آن ارزشمند می‌دانند. از این رمان اقتباسی سینمایی نیز به کارگردانی جان استرجس صورت گرفته است. اسپنسر تریسی، بازیگر مشهور آمریکایی، در این اثر نقش ایفا کرد و برای آن نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر مرد شد. کتاب پیرمرد و دریا بارها به فارسی برگردانده شده است.

خلاصه کتاب پیرمرد و دریا

شخصیت اصلی پیرمرد و دریا، ماهی‌گیر پیر زخم‌خورده‌ای به‌نام سانتیاگو است که همینگوی آن را از شخصیتی واقعی به‌ نام گرگوریو فوئنتس الهام گرفت. سانتیاگو بیش از ۸۰ روز با دست خالی از دریا بازمی‌گشت. سایه‌ی شکست مداوم بر سر او سنگینی می‌کرد و مردم نیز با طعنه، بر سنگینی این بار بر دوش او می‌افزودند. کار به آن‌جا کشید که شاگرد نوجوانش مانولین نیز از همراهی او منع شد. او تنها با قایقش می‌بایست بر دست بی‌رحم طبیعت و زبان زهرآگین مردمان فائق می‌‌آمد. درنهایت سانتیاگو برای صید به دریا زد و با چیزی فرای آن بازگشت.