کتاب بحران آگاهی و تکوین روشنفکری در ایران اثر حسین آبادیان 1404

نگارنده در کتاب حاضر، منحنی تاریخ اندیشه روشنفکری در ایران دوره قاجار را به بحث می‌گذارد. موضوع کتاب، بحثی است بین رشته‌ای درباره برخورد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایران و غرب در مقطع تاریخی یاد شده و تاثیر این برخورد در شکل‌گیری پدیده‌ای که روشنفکری نامیده شده است. نحوه تکوین روشنفکری در ایران، مسائل و موضوعاتی که برای این دسته افراد در اثر چالش غربی مطرح شد و نحوه پاسخ این گروه به مسائل یادشده، مهم‌ترین مباحث مطرح در کتاب است. پرسش اصلی نگارنده، مربوط به مقوله امکان یا امتناع انتقال آگاهی از وضعیت اندیشه و عمل غربیان در ذهن کسانی است که روشنفکر خوانده می‌شوند.

حسین‌آبادیان (زاده در لار) استاد دانشگاه، وی اکنون با درجهٔ علمی استادی در گروه تاریخ دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) تدریس می‌کند. وی همچنین به عنوان نویسنده و محقق تاریخ معاصر ایران، دوازده جلد کتاب و بیش از پنجاه مقاله پژوهشی به زبانهای فارسی، انگلیسی و عربی منتشر کرده‌است. تحصیلات وی از کارشناسی تا دکتری در دانشگاه شهید بهشتی انجام گرفته‌است. موضوع پایان‌نامهٔ کارشناسی ارشد وی، مبانی تئوریک مشروطه‌خواهی و مشروعه‌خواهی نام داشت که برای نخستین بار در تاریخ‌نگاری دورهٔ مشروطه، از مفاهیم و مباحث فقهی و اصولی در تبیین این جنبش استفاده کرد. بخشی از این رساله با عنوان مبانی نظری حکومت مشروطه و مشروعه منتشر شد.
آبادیان جزو معدود پژوهش‌گران تاریخ معاصر ایران است که رویکردی فلسفی و عقلانی به تاریخ دارد و نیز او از مفاهیم فقهی و اصولی برای تبیین تاریخ جنبش‌های فکری معاصر ایران سود برده‌است که در نوع خود منحصربه‌فرد است. او برای فهم تاریخ ایران و تبیین وقایع تاریخ معاصر ایران از روش پدیدارشناسی سود می‌جوید.