کتاب خودم را می سفرم

عباس کیارستمی بر این باور بودکه اگر موضوعی راخوب فهمیده باشیم،میتوانیم آن را در دو کلمه خلاصه کنیم.اندیشهی ژولیا کریستوارا نیز بهرغم وسعت و پیچیدگیاش،میتوان در دو واژه خلاصه کرد: «متفاوت اندیشیدن.»کریستوا همهی باورهای جاافتادهی مارا به پرسش میگیرد و به ما میآموزد تنها در «خوانش متفاوت»است که میتوان به سرزمینهای ناشناخته «سفر»کرد و «شناخت»به معنای هستیشناسانهی آن را تجربه کرد. «سفر»از آن دست واژههایی است که «بودن»کریستوا راتعریف میکند و تصادفی نیست که او در خودم را میسفرم به تمامی جنبههای «بودن»خود پرداخته است. «وطن»کریستوا همان «اقلیم سفر»است و سفر برای او سفر به جغرافیای نامحدود و بدون مرز متفاوت اندیشیدن ومتفاوت زیستن است. کتاب حاضر دعوتی است برای همسفری…