کتاب فلسفه حقوق (فلسفه 2) اثر ایمانوئل کانت 1404

«فلسفه حقوق» اصول و کلیه قوانینی را که می توان با قوانین خارجی آنها را منتشر کرد ، مورد هدف خود قرار داده است. در مواردی که چنین قانونی وجود داشته باشد ، اعمال واقعی آن ، به یک سیستم حق شناسی و قانون تبدیل می شود. و کسی که در دانش این سیستم تبحر دارد ، حقوقدان خوانده می شود. یک مشاور حقوقی عملی یا یک وکیل حرفه ای ، کسی است که در دانش قوانین مهارت دارد و چه کسی می تواند آنها را در مواردی که ممکن است در تجربه اتفاق بیفتد اعمال کند. چنین دانش عملی در مورد حق مثبت و قانون ، به معنای اصلی این اصطلاح می تواند متعلق به فقه (قضات) تلقی شود. اما دانش نظری حق و قانون در اصل همانطور که از قوانین مثبت و موارد تجربی متمایز است ، به علم ناب حق تعلق دارد.

درباره نویسنده:

“امانوئل کانت (22 آوریل 1724 – 12 فوریه 1804) فیلسوف آلمانی قرن هجدهم از شهر کونیگسببرگ پروس (کالینینگراد فعلی روسیه) بود. وی به عنوان یکی از تأثیرگذارترین متفکران اروپای مدرن و اواخر روشنگری شناخته می شود .

امانوئل کانت در سال 1724 در کونیگسببرگ ، به عنوان فرزند چهارم از 9 کودک (پنج نفر از آنها به بزرگسالی رسیدند) متولد شد. او به عنوان ‘امانوئل’ غسل تعمید یافت اما بعدا پس از یادگیری عبری نام خود را به ‘امانوئل’ تغییر داد. او تمام زندگی خود را در زادگاه خود ، پایتخت پروس شرقی گذراند و هرگز بیش از صد مایل از کونیگسببرگ سفر نکرد. پدر او یوهان گئورگ کانت (1646-1746) یک صنعتگر آلمانی از ممل ، بود. مادرش آنا رجینا پورتر (1637-1737) ، متولد نورنبرگ ، دختر یک سازنده زین اسکی اسکاتلندی بود. در دوران جوانی ، کانت دانش آموز سخت کوش بود. او در یک خانواده پیتیست بزرگ شد که بر فداکاری شدید مذهبی ، تواضع شخصی و تفسیر واقعی کتاب مقدس تأکید داشت. در نتیجه ، کانت تحصیلات سختگیرانه ای – سختگیرانه ، تنبیه کننده و انضباطی – دریافت کرد که آموزشهای دینی و لاتین را نسبت به ریاضیات و علوم ترجیح می داد.