«امپراتور جونز» در بين آثار اونيل نقطه‌ي عطف به‌شمار مي‌آيد. اين نمايش‌نامه که کم‌تر به ديالوگ و بيش‌تر براي تکميل زبان نمايشي به تأثيرات صحنه و صدا متکي است، کليدي بود که اونيل براي گشودن در همه‌ي گنجينه‌هاي تئاتر مدرن خود پيدا کرد.

تیمافیف هیس... ساکت باشید! فقط داد و هوار نکنید، خواهش می‌کنم! ما تو یک موقعیت خیلی بد و حتی افتضاح قرار گرفتیم. دارم دیوانه می‌شم ولی سعی می‌کنم خودم رو کنترل کنم. ایوان آخ، خیلی برام سخته! یک بار دیگه ازت می‌پرسم، تو شیطانی؟ تیمافیف عالی‌جناب من که توی زیرشیروونی براتون توضیح دادم، من شیطان نیستم. ایوان آی، دروغ نگو! به تزار دروغ نگو! نه خدا اجازه داده نه خلق خدا. من تزارم!